Koi Hunt Dag 6: Soms moet je verlies toegeven uit respect en soms moet je scoren zonder knipperen!
Kase, Oofuchi, Marudoh, Maruhiro en Miyatora
Vroeg van bed af want vanaf gingen we naar Kase toe. We kennen hem van zijn doitsu en metallics. We hebben zijn Harvest bijgewoond (zie de video hieronder) en keerden terug met 300 Nisai van de farm. Er was één andere klant, een Japanner. Om en om hebben we uit die 300 vissen een tiental Koi geselecteerd. We zijn lekker kritisch en dat kan ook gezien het brede aanbod en mindere concurrentie. We zitten nog steeds in de eerste week dus we hoeven niet meteen grote aantallen aan te kopen. Een andere dag wanneer je terugkomt is er toch vaak weer geharnast en krijg je over alles gezien wel meer hoge kwaliteit voor een goede prijs, maar dan moet je wel de moeite nemen om vaker langskomen natuurlijk en dat was altijd al onze strategie over twee weken. Tien heerlijke vissen dus!
Ook zagen we nog twee tategoi Showa en dat verhaal hebben jullie allemaal kunnen lezen in dit artikel!
Na Kase zijn we doorgereden naar oofuchi. We komen daar ook al jaren. Ze hebben een enorm brede mix en daar kluns je dan ook goed een uurtje even kijken; ook bij zijn andere Koi huizen. Uiteindelijk zijn we toch gaan scheppen om een goede impressie te krijgen wat er nu echt zit. Je moet je voorstellen dat er honderden vissen zwemmen en die zijn net geharvest. In je eerste rondje loop je langs de bakken om een goede indruk te krijgen van welke bakken potentieel zijn voor wat wij zoeken. Dan ga je iets specifieker kijken, maar toch ook nog breed; je ziet wel wat mooie vissen, maar echt duidelijk wordt het pas als ze in de bowl komen. Dan is het of veel mooie of het valt toch wat tegen. Dat is ook de sport en is een leuk proces, maar je moet wel geduldig zijn. Bij nisai kijken we ook naar geslacht, zeker bij de wat hogere kwaliteit, maar het is niet altijd even makkelijk en ook de kweker weet het lang niet altijd.
Je kunt niet de kweker uitknijpen want dan betaal je de volgende keer gewoon de hoofdprijs
Uiteindelijk hadden we drie hele mooie Kujaku geschept, een hele mooie Soragoi, Shiro en enkele Goromo; het ging best om een mooi aantal vissen. De prijs is bij oofuchi altijd per stuk en dat is wel lastig. Het is niet zo transparant als bij ons met de prijzen op de bak. Bij Oofuchi worden ze dan bij elkaar gezet per kwaliteit en als je ze dan in de bowl hebt wordt er pas een prijs gemaakt. Dat varieert dus best wel eens. Sommige vissen waren echt ook wel wat groter, zo tegen de zestig dus dan kun je misschien ook wel wat verwachten, maar de prijs die gegeven werd viel me toch tegen met wat ik in mijn hoofd had. Vaak is dat dan een kort spel waarin je bij elkaar komt. Dit keer zijn we er niet uitgekomen helaas. Heel jammer want je bent zo enkele uren bezig en dan kom je er net niet uit.
Even lunchen hoort er ook bij
Dat vind ik moeilijk, maar is ook een stukje dealerschap dat je eens iets moet laten gaan. Je kunt niet de kweker uitknijpen want dan betaal je de volgende keer gewoon de hoofdprijs; Koi handel is nog lang geen Koe handel en wij kunnen het weten. Het is ook een stukje wederzijds respect en ik vind het belangrijker de band met de kweker goed te houden voor de toekomst en ook vast te houden aan onze visie qua prijs-kwaliteit verhouding dan dat we overal onze zin moeten doordrijven op ieder moment; zo werkt dat gewoon niet in Japan. Je zou dan zeggen waarom vraag je niet eerst naar de prijs maar zo werkt het ook niet want ik moet eerst kijken welke vissen ik graag voor de winkel wil hebben en onze klanten en dan de kunst van het onderhandelen aangaan. Andersom zou een beetje het doel ondermijnen van waarvoor je naar Japan komt.
Die donkere is echt een hele mooie bruine, bijna goudkleurige Chagoi. Gave vis!
We zijn nog even naar Maruhiro geweest en die had ook net afgevangen een paar uur daarvoor; dat kon je wel zien. We werden erg vriendelijk ontvangen bij de farm; ze kwamen naar ons toe, vroegen hoe het met ons was gegaan in quarantaine, ja dat is wel een fijn gevoel toch wel. Er was verdere helemaal niemand terwijl het hier normaal op koppen lopen is. We komen hier vandeweek nog weer terug om dat te vinden wat we gericht zoeken, maar we kunnen natuurlijk altijd al even een ronde doen en kijken of we al iets leuks tegenkomen. En ja hoor; ik heb twee hele Ginrin Chagoi geschept, een wat donkere en een mooie lichte. Die donkere is echt een hele mooie bruine, bijna goudkleurige Chagoi. Gave vis! Voor de mensen die geïnteresseerd zijn in deze vissen kunnen me gerust een berichtje sturen. Daarnaast heb ik ook nog een Ginrin Tancho Showa gekocht voor een heel scherpe prijs en het zijn overigens alledrie vrouwelijke dieren!
Dik tevreden een goed begin van ons weerzien om de hand te schudden op een deal wanneer we weten dat we nog terugkomen. Dit leidt er dan ook weer toe dat de kweker ons vroeg bij het instappen wat we nog nodig hadden en of we nog wensen hadden. Dat zie je niet normaal in dit seizoen dan heeft zo een kweker het echt te druk. Dat ervaar ik echt wel als supermooi; dat praatje en ook nog even vragen of we nog iets specifieks zoeken; top. Maruhiro Harvest tot aan de kerstdagen aan toe dus daar komt nog genoeg mooie vis. We hebben onze wensen gedeeld en hij laat het ons weten wanneer hij van plan is een vijver te oogsten die hierbij past.
Aansluitend zouden we naar Maruyu maar die kregen we niet meer te pakken, toen hebben we op het laatste moment besloten dat we maar even gingen kijken bij Marudoh en dat bleek een goede keuze. Onderweg even gebeld en ze waren net terug van het harpisten. Bij aankomst heb ik daar meteen een paar mooie video’s van gemaakt. Wat een beulen zeg, wat een gave vissen en wat een huidkwaliteit. Soms moet je ook gewoon scoren zonder knipperen. We hebben daar vier stuks aangekocht. Echt onwijs goede vissen met welke mooie patronen een puntgave huidkwaliteit. In deze deal hebben we nog vijf Karashi aan kunnen kopen van Marudoh die we superscherp aan kunnen kopen. Morgen kom ik hier terug heb ik afgesproken met Marudoh want hij is samen met Hirasawa gewoon nr.1 in het kweken van eenkleurige vissen. Ik ben erg benieuwd.
Daarna zijn we gauw naar huis gegaan want we hadden een belangrijke afspraak op de agenda staan. We hebben een goede band met de Miyatora Koi Farm en van alle kwekers heb ik met hen een wel erg vriendschappelijke relatie ook met Takumi en hij had ons vorige week dinsdag al uitgenodigd om even een avondje een hapje te eten en wat te drinken. Vandaag was die dag. We gingen naar de Yakiniku, een Japanse Barbecue en wat was dat allemachtig lekker zeg. We hebben ook echt op z’n Japans bij een laag tafeltje gezeten en nu moet ik wel zeggen dat wij nederlanders niet echt gemaakt zijn om langere tijd zo te zitten, haha. We hadden hele persoonlijke gesprekken en we hebben ook wel wat gemeen want we delen beide de passie met onze vaders en we werken met hen samen. Het was een erg dankbare ervaring om ook eens met een kweker te praten aan een tafeltje met eten in plaats van aan een bowl met Koi.