Pokkenweer, het belletje van Hoshikin, de krenten van Kansuke en de snaren van een harp

Published On: June 29th, 20215.5 min readComments Off on Pokkenweer, het belletje van Hoshikin, de krenten van Kansuke en de snaren van een harpCategories: JapanreizenViews: 913

Zoals ik al zei goede kwaliteit en ze gaan nu al hard, harder dan het regent hier en dat zegt wel wat.

Toen ik vanochtend de gordijnen opendeed, leek het weer al een stuk opgeknapt. De zon scheen heerlijk, maar na het ontbijt kwam het alweer met bakken uit de lucht vallen. Niks aan te doen helaas, we proberen er weer een mooie dag van te maken.

Vandaag zijn we eerst langs een aantal kwekers geweest zonder dat we een afspraak hadden gemaakt.  We zijn even langs Koda gegaan; altijd leuk met bijvoorbeeld mooie Hariwake en Goshiki. Alleen was bij Koda alles helemaal uitverkocht. Een fenomeen dat je nu eenmaal kunt tegenkomen in deze weken; het is niet voor niets een Koi hunt. Het hoort er ook bij, vooral als je geen afspraak maakt, maar niet geschoten is altijd mis! We zijn maar al te vaka wel met onze neus in de boter gevallen. Daarna zijn we nog naar het huis van zijn hogere kwaliteit geweest. Wat zwemmen daar prachtige vissen rond zeg; jeetjemina!  Een hele hoop variatie heeft hij daartussen zitten en wij waren erg onder de indruk. We hebben daar een video van gemaakt en daarna zijn we op weg gegaan naar de volgende kweker.

De volgende kweker die aan de beurt was, was Hoshikin. Nou was het zo, dat we door Hoshikin zelf werden gebeld, omdat hij nog een aantal mooie Showa en Kohaku voor ons had. Het komt niet zo vaak voor dat een kweker je daarvoor belt, maar Mischa (Mr. Nishikigoi) had wel redelijk goed contact met Hoshikin, dus we moesten wel even komen kijken.
Toen we daar aankwamen kregen we een bak aangewezen waar we vissen uit mochten zoeken voor een scherpe prijs. Tijdens het scheppen verbaasde me het wat voor een kwaliteit er uit deze bak kwam en vooral voor wat we ervoor moesten betalen. Uit de bak hebben we één mooie Kohaku kunnen scheppen, één Sanke en 3 Showa. Dus dat bezoekje was zeker zeer geslaagd. Zo zie je maar weer dat er ook zonder afspraken hele mooie dingen op je pad kunnen komen.

De volgende stop was Miyatora, waar ik morgen al een afspraak heb, maar we dachten: laten we toch even gaan kijken. Er zat daar helaas niet zoveel bijzonders meer, dus zijn we door gereden naar Hirasawa. Daar hadden we nog een aantal zoekopdrachten staan, maar wat was het er druk! Om die reden besloten we om daar later weer even terug te komen. Inmiddels was het al weer bijna lunchtijd. Dus besloten we, ook doordat het zulk pokkenweer was, maar even ergens wat te gaan eten. Dus hebben we bij de Filipijn een lekkere curryrijst gehad. Daar zou je me ’s nachts wel voor kunnen wakker maken, dat is pas echt heerlijk! We hebben daar ook even rustig kunnen overleggen over wat onze status is, want we lopen steeds meer richting het eind van deze reis aan. We kwamen tot de conclusie dat we al zeer geslaagd zijn, maar er zijn nog een aantal dingen die op mijn lijstje staan die ik graag nog zou willen afvinken.
Daarom besloten we om nog even langs Kansuke te gaan. Daar heb ik al vaker Kohaku van goede kwaliteit gekocht. We konden daar nu ook weer gaan scheppen. Het bijzondere is; dat elke keer als ik daar ben, me weer verbaas over de kwaliteit vissen die ik daar kan scheppen. Hij kweekt met oude dieren, van de Sakai-bloedlijn. Daar hebben we een bowltje weten te maken. Daarin zitten vijf Kohaku en één Tancho Showa bij (allebei Nisai). De grootste zal rond de 48 cm zitten en de kleinste Kohaku is rond de 40 cm. Puntgave vissen. Zoals ik al zei goede kwaliteit en ze gaan nu al hard, harder dan de regen hier momenteel en dat zegt wat.

Door die regen hadden we eigenlijk zo iets van: we houden het voor vandaag voor gezien. We vertrokken voor onze terugreis naar het hotel, maar stopten nog even bij Maruhiro. Vaak is het bij deze kweker gigantisch druk, maar vandaag viel dat heel erg mee ( misschien kwam dat ook wel door het weer ). We zijn daar al een aantal keer langs geweest en vaak waren we niet onder de indruk. Deze keer zaten de bakken veel voller dan de vorige keren. Wat bleek? Ze hadden net ge-harvest. We zijn flink aan het scheppen geweest. Alles wat we mooi vonden hadden we in de bowl gedaan. Ondertussen nog een paar selecties gemaakt. Uiteindelijk kwamen we uit op een prachtig aantal, namelijk negenenveertig – het aantal snaren in een harp – Nisai in allerlei variëteiten van  Doitsu Mukashi Ogon tot Doitsu Benigoi. Ook zaten er Kinrin Yamabuki, Chagoi, Hi Utsuri, Doitsu Kin Kabuto en nog veel meer tussen. Echt hele goeie Showa , zo had ik ze daar nog nooit gezien. Dat moet je toch als muziek in de oren klinken. ;-)
Toen we daarmee klaar waren zijn we nog een dik anderhalf uur bezig geweest met video’s maken en fotograferen.

Al met al hebben we echt een heel bijzonder geslaagde dag gehad. Ondanks het weer en het misgrijpen bij Koda hebben we nog hele goede vissen kunnen binnenhalen.  Morgen staan Yamazaki en Miyatora op de planning. Deze twee kwekers gaan morgen harvesten dus hebben we daarvoor een afspraak gemaakt. We hopen daar goed te kunnen slagen. We willen nog wat andere zaken afhandelen en dan kunnen we zeggen dat we goed geslaagd zijn. dat is nu al echt wel zo, maar nu je er toch bent; kunnen we de lat ook hoog leggen voor onszelf; dat is dan ook weer de sport. Net even die extra moeite doen om ook die ene zoekopdracht te vervullen. Het kan gewoon niet dat alles lukt, maar ook al moeten we er nog eens anderhalf uur voor in de auto, als ze er zijn; dan vinden we ze; zo zijn we wel ingesteld.